Begin dit jaar was ik bij een bijeenkomst waarbij het ging om het zetten van de stap die je niet wil zetten. Het ging om die ene stap naar binnen. In jezelf. Terwijl die het dichtst bij is, vaak toch de moeilijkste om te zetten. Maar waarom eigenlijk? En waarom stellen we deze telkens maar uit?

Een couplet uit het nummer van Dark Side of the Moon (Pink Floyd) geeft het mooi weer:

Tired of lying in the sunshine staying home to watch the rain.
You are young and life is long and there is time to kill today.
And then one day you find ten years have got behind you.
No one told you when to run, you missed the starting gun. 

Zorg dus dat je het startschot niet mist. De stap die je niet wil zetten is namelijk heel eenvoudig. Het is een kwestie van ‘gewoon’ doen! Niet voor niets heeft Nike de slogan ‘just do it’. Als je het gewoon doet, ben je gestart, op weg, ervaar je de dingen zoals ze komen en zijn. Je hoeft je energie dus niet meer te verspillen aan de ‘what-if-questions”, het denken waarin je fictieve toekomstbeelden – met alle beren die je op de weg ziet – aan je voorbij laat trekken.

Begin dichtbij, neem niet de tweede stap, of de derde. Begin dichtbij, de stap die je niet wil nemen. Begin met de grond die je kent. Je eigen manier om een gesprek te beginnen. Begin met je eigen vraag, laat vragen van anderen gaan. Begin nu meteen, neem een kleine stap, die je jouw eigen stap kunt noemen.

Ik nodig je uit om de stap verder te zetten.

Vanuit Stap-Verder begeleid ik organisatieveranderingen en coach ik executives en professionals. Mijn specifieke deskundigheid en ervaring ligt op het gebied van:

> Organisatieadvies en verandermanagement
> (Executive) coaching
> Talentmanagement (TMA)
> Leiderschapsontwikkeling
> Intervisiebegeleiding